του Μιχάλη Πυρουνάκη, υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»

Προ τετραετίας, είχαν προηγηθεί οι δημοτικές εκλογές, όπου στις επαναληπτικές έτυχε της προτίμησης των συμπολιτών μας, η παρούσα έναντι της απερχομένης τότε δημοτικής αρχής. Έχοντας ήδη, απ’ αρχές του έτους 2017 έως τότε, περιοδεύσει τον δήμο μας, σε όλη του την έκταση, αστική και ορεινή, από προσωπικό ενδιαφέρον, έκανα κατά διαστήματα προτάσεις, προϊδεάζοντας τους αρμοδίους της νέας δημοτικής αρχής, συνάμα με τους συμπολίτες μας. Προτάσεις νεοφανείς και ρηξικέλευθες, τολμηρές και ουσιαστικές, αποτελεσματικές έναντι των – προς επίλυση χρονιζόντων – προβλημάτων της πόλης μας.

Θεωρώντας ως δεδομένο ότι, η νέα δημοτική αρχή θ’ ασχολούνταν σοβαρά με τον Υμηττό, που βρίσκεται στα διοικητικά όρια του δήμου μας, αλλά και όλον περιμετρικά, μέσω του διαδημοτικού ‘ΣΠΑΥ’, είχα εστιάσει προκαταρκτικά στα έργα φυσικής του ανάπλασης και θωράκισης των κατοικημένων περιοχών, από ενδεχόμενες φυσικές καταστροφές, δηλαδή απόπειρες τυχόν νέων εμπρησμών, αν και σ’ εμάς δεν απέμεινε δάσος, καθώς και πλημμυρών, αντιστοίχως στο βουνό και την πόλη.

Όπως διακρίνεται στο ανάγλυφο του βουνού, στο σημείο ‘α’ υπάρχει ρεματιά που βρίσκεται στον Βύρωνα και εκβάλει βόρεια στην συνοικία του Καρέα αλλά και μέσω στρατοπέδου Σακέτα στον περιφερειακό Κατεχάκη – Αλίμου, όπου κατά διαστήματα σωρεύει όγκο φερτών υλικών, που προσκρούουν κι επικάθονται δίπλα στην νησίδα, αποτελώντας κίνδυνο εκτροπής διερχομένων οχημάτων, ώσπου να απομακρυνθούν.

Στο σημείο ‘1’ είναι η ρεματιά όπου στην κοίτη του βρίσκεται η Ι. Μ. Αγίου Ιωάννου Καρέα, της οποίας συνέχεια αποτελεί η Πικροδάφνη, που αποκόπηκε, από τον περιφερειακό Κατεχάκη – Αλίμου, κι επιβάλλεται – εκ των ών ούκ άνευ – να επανασυνδεθεί. Τα όμβριά της εκβάλουν νότια στην συνοικία του Καρέα κι ένα μέρος της περνά κάτω από τον περιφερειακό (από την οδό Ιερού Λόχου) και χύνεται στην λεκάνη απορροής, όπου ξεκινά η υπογειοποιημένη Πικροδάφνη (που είχε κλειστεί κι ανοίχτηκε πρόσφατα, με πρωτοβουλία μας των Ηλιουπολιτών) ενώ το άλλο καταλήγει στην οδό Αναστάσεως – που κι αυτή ήταν ρεματιά – μετατρέποντάς την σε χείμαρρο.

Στο σημείο ‘2’ είναι η ρεματιά που εκβάλει – μαζι με δύο μικρότερες βορειότερα – στο τέρμα της οδού Νεύτονος, όπου τα πρώτα σπίτια εντός της κοίτης διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο, χρονικά απροσδιόριστο. Παλαιότερα ένα μέρος της κατέληγε στην Σοφοκλή Βενιζέλου στην πλατεία Παραθύρα. Η ρεματιά αυτή αναφέρεται και σαν ρεματιά της Χαλιδούς, από την αντίστοιχη που βρίσκεται από την άλλη πλευρά, στα ανατολικά του βουνού προς τα Μεσόγεια.

Στο σημείο ‘3’ είναι η διπλή ρεματιά του Προφήτη Ηλία, που εκβάλει στην οδό Μαραθωνομάχων, μεταξύ Τήνου και Πάρου, με την έναντι πολυκατοικία να βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο. Από το ίδιο σημείο ξεκινά έτερη που εκβάλει στην αρχή της Κεφαλληνίας κάτω από τους Αγίους Αναργύρους.

Στο σημείο ‘4’ είναι η μεγάλη ρεματιά στην κοίτη της οποίας “ρυμοτομήθηκαν” τα Αστυνομικά (Πανόραμα Ηλιούπολης) σκαρφαλώνοντας κυριολεκτικά στο βουνό. Όλη η συνοικία αντιμετωπίζει σοβαρό κίνδυνο και το πρόσφατο αντιπλημμυρικό έργο αποδείχθηκε όλως αναποτελεσματικό. Η οδός Κέννεντυ και όχι μόνον συχνά μετατρέπεται σε χείμαρρο επίσης.

Στο σημείο ‘5’ είναι η διπλή ρεματιά στην κοίτη της οποίας έχει αναγερθεί το Γ’ Ενιαίο Λύκειο, ένα τμήμα της μπαζώθηκε και μετατράπηκε στον δρόμο που οδηγεί στο αμαξοστάσιο του Δήμου Ηλιούπολης και τον σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων, όπου κι εκβάλει – κατά ένα μέρος – η διακοπείσα ρεματιά ενώ, νοτιότερα έγιναν οι εγκαταστάσεις της ΕΥΔΑΠ, η πλατεία Πολυτεχνείου, το 15ο Δημοτικό σχολείο και το 15 Νηπιαγωγείο· τα δε όμβρια, εκβάλουν – μέσω της οδού Θράκης – στην Ικτίνου και κυρίως την Ηρώων Πολυτεχνείου – Αργυρουπόλεως. Κατά το άλλο μέρος, τα όμβρια εκβάλουν νοτιότερα του αμαξοστασίου προς το πλάτωμα του ΚΥΤ και τον γειτονικό δήμο.

Στο σημείο ‘β’ υπάρχει ρεματιά που βρίσκεται στην Αργυρούπολη, η οποία λόγω χαμηλού υψομέτρου και μεγάλου πλατώματος στα κατάντι δεν εγκυμονεί σοβαρό κίνδυνο.

Όπως γίνεται αντιληπτό, τα αντιπλημμυρικά έργα, περιμετρικά κι εντός της πόλης, αποτελούν ημίμετρα και μόνον· η λύση βρίσκεται στην συγκράτηση των ομβρίων πάνω στο βουνό, με δημιουργία αρκετών υδροβιοτόπων, οι οποίοι θα είναι και αιτία σύντομης αποκατάστασης της ορεινής χλωρίδας και συνάμα σοβαρή αντιπυρική προστασία του. Σημειωτέον ότι, η επιφάνεια του ορεινού όγκου, από τις παρυφές της πόλης έως την κορυφογραμμή, όπου και προσκρούουν τα υδροφόρα σύννεφα, είναι μεγαλύτερη απ’ αυτήν της πόλης. Το ανάγλυφο του βουνού, δείχνει που προσφέρεται να δημιουργηθούν τα φράγματα με φυσικά υλικά από το ίδιο, όπου θα συγκρατούνται τα όμβρια.

Επίσης, επιβάλλεται ν’ αποκαλυφθούν όπου είναι δυνατόν, τμήματα έστω, από τις μπαζωμένες ρεματιές με αποκατάσταση της φυσικής τους κοίτης και χλωρίδας, ενώ η Πικροδάφνη ενδείκνυται κι επιβάλλεται να διανοιχτεί ολόκληρη, επανενούμενη με την ρεματιά του Καρέα, απ’ όπου εξ αρχής πήγαζε.

Μιχάλης Πυρουνάκης, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος.