Σε ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα συγκίνησης, σύντροφοι, φίλοι και συγγενείς αποχαιρέτησαν την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου τον Γιώργο Γαλίτη, ο οποίος «έφυγε» πλήρης ημερών. Η πολιτική κηδεία πραγματοποιήθηκε στο Νεκροταφείο Δάφνης, με την παρουσία μεταξύ άλλων του Αλέξανδρου Μπουγά, γραμματέα του ΤΓ της ΤΕ Ανατολικών του ΚΚΕ, της Μαρίας Τούμπουρου, μέλος ΤΓ της ΤΕ του ΚΚΕ και η Βούλα Σταμέλου, γενική γραμματέας της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ..

Το φέρετρο κάλυπταν οι σημαίες του ΚΚΕ και της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, ενώ τιμητική φρουρά στεκόταν δίπλα, αποτίνοντας φόρο τιμής στον  σύντροφό μας.

Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε η Μαρία Γκαγκαουδάκη, εκ μέρους των Κομματικών Οργανώσεων Βάσης Ηλιούπολης, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Η ζωή του συντρόφου αποτελεί μια ξεχωριστή σελίδα στο μεγάλο βιβλίο του Κόμματός μας. Μια ζωή γεμάτη ηρωισμό, θυσίες, αυταπάρνηση και αγώνα».

Αναφέρθηκε στα πρώτα βήματα αγώνα του Γιώργου Γαλίτη, όταν ακόμη παιδί, μόλις δέκα ετών, λειτουργούσε ως σύνδεσμος των ανταρτών, μεταφέροντας μηνύματα. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στη δράση του κατά τη διάρκεια της χούντας, όταν το κουρείο του έγινε κέντρο διακίνησης παράνομου υλικού, όπως ο τότε απαγορευμένος Ριζοσπάστης. Παρά τους κινδύνους, επέλεξε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, μετατρέποντας τον επαγγελματικό του χώρο σε σημείο αντίστασης, υπακούοντας  στη συνείδηση και το χρέος του απέναντι στον λαό και το Κόμμα.

«Το 1974 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, στο οποίο παραμένει σταθερά αφοσιωμένος μέχρι το τέλος της ζωής του… Δε λύγισε ποτέ, ούτε ταλαντεύτηκε, ακόμη και την περίοδο της κρίσης και της διάσπασης. Ήταν βαθιά πεπεισμένος για τους σκοπούς και τη στρατηγική του Κόμματος, αφοσιωμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης μέχρι την τελική νίκη για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και την οικοδόμηση της νέας, ανώτερης κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση – τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό».

Η ομιλήτρια τόνισε επίσης την προσήλωσή του στις αξίες της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς, όχι μόνο ως αγωνιστής αλλά και ως οικογενειάρχης:

«Η συντρόφισσα Ιωάννα έχει να θυμάται μια ευτυχισμένη ζωή μαζί του. ‘Ποτέ δε μου είπε να μην πάω έξω, να μην κάνω αυτό που θέλω, ποτέ δε με αποπήρε’, όπως λέει η ίδια. Ο σύντροφος Γιώργος στάθηκε βράχος στο πλευρό της οικογένειάς του, των παιδιών και των εγγονών του. Η στάση του αποτελεί για όλους μας φωτεινό παράδειγμα· γιατί και η προσωπική ζωή ενός κομμουνιστή καθορίζεται από τις αξίες του σεβασμού, της προσφοράς και της αγάπης που τόσο απλόχερα μοίραζε».

Η ομιλία έκλεισε με τα λόγια:

«Σύντροφε Γιώργο, οι Κομματικές Οργανώσεις Ηλιούπολης και το Κόμμα σου σε αποχαιρετούμε με πόνο και σεβασμό. Το παράδειγμά σου αποτέλεσε στήριγμα για τους παλαιότερους και έμπνευση για τους νεότερους. Δίνουμε την υπόσχεση να συνεχίσουμε τον αγώνα στον οποίο αφιέρωσες ολόκληρη τη ζωή σου, τον αγώνα για τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό, μέχρι την τελική νίκη».

Στο ύστατο χαίρε μίλησε επίσης ο Λευτέρης Μακρυκώστας, εκ μέρους του παραρτήματος Ηλιούπολης της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ. Με λόγια συγκινητικά, αναφέρθηκε στα βιώματα που σημάδεψαν τον Γιώργο Γαλίτη από πολύ νεαρή ηλικία:

«Στην τρυφερή ηλικία των δέκα ετών, τον σημάδεψε ανεξίτηλα η δολοφονία της αδελφής του, Κατίνας – μέλους της ΕΠΟΝ – από τον ξυλοδαρμό των Ναζί κατακτητών, μπροστά στα ίδια του τα μάτια. Αυτά συμβαίνουν και σήμερα στην Παλαιστίνη…».

Αναφέρθηκε και στη μάχη του συντρόφου με την άνοια στα τελευταία χρόνια της ζωής του, σημειώνοντας με συγκίνηση:

«Παρότι η αρρώστια τού στέρησε τη μνήμη, μία ερώτηση δεν έπαψε ποτέ να κάνει: Τι κάνει το Κόμμα; Σύντροφε, το Κόμμα είναι δυνατό και συνεχίζει να παλεύει για τα ιδανικά που μας δίδαξες. Σήμερα, το Κόμμα ανάρτησε γιγαντοπανό στην Ακρόπολη, καταδικάζοντας τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη».