Δίπλα στα ζητήματα της οικονομίας, η εξωτερική πολιτική είναι ένα ακόμα πεδίο όπου η ΝΔ συνεχίζει με ταχύτερα βήματα στο έδαφος που έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

   Το βάθεμα της εμπλοκής στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ είναι ανάμεσα στις πρώτες προτεραιότητες και της νέας κυβέρνησης.

   Το έργο της άλλωστε δεν είναι δύσκολο, αφού επί ΣΥΡΙΖΑ οι σχέσεις της χώρας με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς έφτασαν στο «καλύτερο επίπεδο ιστορικά», με την Ελλάδα να χαρακτηρίζεται «προτιμώμενος εταίρος» και «γεωπολιτικός μεντεσές» για τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή.

   Χαρακτηριστική περίπτωση, που αποδεικνύει ότι «το κράτος έχει συνέχεια» στην υπηρέτηση του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού, είναι η συμφωνία των Πρεσπών.

   Η ψευδεπίγραφη αντιπαράθεση της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ για το ονοματολογικό πήγε περίπατο και τώρα η νέα κυβέρνηση δηλώνει «θεματοφύλακας» της «σωστής» εφαρμογής της συμφωνίας.

   Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι κοινή προτεραιότητα και των δύο ήταν και παραμένει η αναβάθμιση του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, «βάζοντας πλάτη» στο ξεδίπλωμα του ευρωατλαντικού σχεδιασμού.

   Οι όποιες διαφωνίες τους στο «πώς» δεν αναιρούν τη συμφωνία σ’ αυτόν τον στρατηγικό προσανατολισμό, που αποδεικνύεται άλλωστε από τη στάση της ΝΔ ως κυβέρνηση.

   Το «ξέπλυμα» που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, όπως και η «απογείωση» της «στρατηγικής συμμαχίας» με το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, είναι παρακαταθήκες που αναγνωρίζονται από τις ΗΠΑ και θα αξιοποιήσει η ΝΔ.

   Δεν είναι τυχαίο ότι σ’ αυτές αναφέρθηκε σε δήλωσή του ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Ν. Μπερνς, χαιρετίζοντας την κυβερνητική εναλλαγή.

   Ούτε είναι τυχαίο ότι στην πρώτη επικοινωνία Τραμπ – Μητσοτάκη, για να τον συγχαρεί για την εκλογή του, τέθηκε η «ανάγκη συνέχισης και εμβάθυνσης των διμερών σχέσεων».

   Όλα αυτά σε μια περίοδο που οι αντιθέσεις οξύνονται στην περιοχή και οι ΗΠΑ κλιμακώνουν την επιθετικότητά τους, με πολεμικές απειλές ενάντια στο Ιράν.

   Ο λαός πρέπει να αναλογιστεί τους κινδύνους από την εμπλοκή της χώρας με διάφορους τρόπους σε μια πιθανή επίθεση «προθύμων» στο Ιράν, με επικεφαλής τις ΗΠΑ.

   Να αναλογιστεί επίσης τους κινδύνους από την αντιπαράθεση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ με την Τουρκία, όπου εμπλέκονται τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου, κρατώντας μάλιστα ίσες αποστάσεις απέναντι στην Τουρκία, που κλιμακώνει την επιθετικότητά της στην περιοχή.

   Αυτά είναι τα «μεγάλα κεφάλαια» της επόμενης μέρας, με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπος ο λαός.

   Και η πολιτική της βαθύτερης εμπλοκής, για λογαριασμό της αστικής τάξης, τον βάζει κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα, με σύμφωνη γνώμη και κοινή «εθνική γραμμή» κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

   Το ΚΚΕ έχει προειδοποιήσει τόσο για τον επικίνδυνο εφησυχασμό που καλλιεργούν όλες οι δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, όσο και για την ανάγκη επαγρύπνησης και εγρήγορσης του λαού, για να μην εγκλωβιστεί κάτω από ξένες για τα συμφέροντά του σημαίες.

   Σ’ αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση χρειάζεται να δυναμώσουν το επόμενο διάστημα η εργατική – λαϊκή πάλη απέναντι στην πολιτική και της νέας κυβέρνησης, οι αντιιμπεριαλιστικοί αγώνες, η ανάπτυξη σχέσεων φιλίας, αλληλεγγύης και κοινής πάλης με τους γείτονες λαούς.

   Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Παρασκευής 12 Ιούλη 2019.