Συνηθίζεται να λέγεται συχνά από τους Δημάρχους ότι στην κρίση οι Δήμοι με την κοινωνική τους παρέμβαση αναδεικνύονται ως το τελευταίο αποκούμπι των φτωχών, των άνεργων, των ανασφάλιστων, της οικογένειας που πλήττεται σφοδρά από την καταιγίδα της καπιταλιστικής κρίσης. Φέρνουν για παράδειγμα τις διάφορες δράσεις που έχουν αναπτύξει στην περίοδο της κρίσης, με τα κοινωνικά παντοπωλεία, τα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία, την διανομή τροφίμων «χωρίς μεσάζοντες», τα συσσίτια και τις σακούλες τροφίμων που προσφέρονται σε τσακισμένους από την φτώχεια και την ανεργία συνανθρώπους μας, τα κοινωνικά φροντιστήρια για τα παιδιά.
Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι Δήμοι ειδικά στην Αττική έχουν μια πλούσια δράση να παρουσιάσουν σε αυτό το μέτωπο, πάνω στα αποκαΐδια της αντιλαϊκής επέλασης του κεφαλαίου που συντονισμένα εξαπολύουν 4 χρόνια τώρα κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ.
Η Δημοτική Αρχή της πόλης μας μάλιστα, επιχείρησε κατά την συζήτηση του Προϋπολογισμού του Δήμου να αποτιμήσει σε χρήμα αυτή την δραστηριότητα. Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος κοστολόγησε την όλη κοινωνική δραστηριότητα ότι ξεπέρνα τα 4,5 εκ ευρω !
Έχει σημασία να τονίσουμε ότι η κοστολόγηση επιχειρεί να εμφανίσει την εθελοντική δουλειά, την προσφορά και την όποια δράση ατόμων και ιδιωτών σαν πραγματικό κεφάλαιο που διατέθηκε σε κοινωνικές δομές και δράσεις, ζήτημα που καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Πρόκειται για μια εικονική πραγματικότητα που, φωτογραφίζει μεν με ζοφερό τρόπο την περίοδο της κρίσης αλλά το κυριότερο, προαναγγέλλει ένα ακόμη πιο επικίνδυνο αύριο για τις δημόσιες κοινωνικές δομές. Αφού οι δημόσιες κοινωνικές δομές στην φάση της κρίσης όλο και αποδυναμώνονται και παραδίνονται στον εθελοντισμό και την ευσπλαχνία των λογής χορηγών με στόχο να μοιράζουν ψίχουλα στα θύματα που αφήνει πίσω της η κρίση και που απαιτεί η περίφημη ανάπτυξη που ευαγγελίζονται οι διαχειριστές, παλιάς και νέας κοπής, του Ευρωπαϊκού μονόδρομου.
Πως άραγε έχουν τα πράγματα σε αυτό τον όντως για τις μέρες μας κρίσιμο τομέα;
Ποιο είναι το έργο της Δημοτικής Αρχής και τι ακριβώς υπηρετεί;
Ποιες είναι αυτές οι δομές κοινωνικής αλληλεγγύης που έχει φτιάξει η Δημοτική Αρχή και ποιοι εμπλέκονται;
Πού στοχεύουν μέσα από αυτή την δραστηριότητα και τι δομές δημιουργούνται στην φάση της κρίσης: Κάνοντας την αποτίμηση των παρεμβάσεων του Δήμου που έχουν να κάνουν με την υγεία και την πρόνοια θα δούμε ότι η δημοτική αρχή έχει παραδώσει δημόσιες υποδομές σε σειρά από Μ.Κ.Ο ώστε να εμπορεύονται κοινωνικές ανάγκες και ιδιωποιούνται παράλληλα και δημόσιο χρήμα.


Η Μ.Κ.Ο με την ονομασία ΕΔΡΑ ξεκίνησε την παρέμβαση της στον τομέα της ψυχικής Υγείας και επεκτάθηκε και σε σειρά άλλους τομείς, και με άλλη ονομασία ως «Δραση». Η συγκεκριμένη έχει στα χεριά της έξι (6) μονάδες ψυχικής υγείας. Αφορά κατά κύριο λόγο τις λεγόμενες μονάδες απολυτοποίησης που στην πρώτη φάση αξιοποίησαν κονδύλια της ΕΕ και σήμερα επιχορηγούνται από το Υπ. Υγείας. Αφορά την στρατηγική της ΕΕ που υλοποιείται σε συνεχεία από Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και που σήμερα απ’ ό,τι φαίνεται ολοκληρώνει τον κύκλο της με το κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων.
Μια δεύτερη ΜΚΟ εμφανίζεται «ως δικαιούχος εκτέλεσης της πράξης, Κοινωνικές δομές αντιμετώπισης της φτώχειας στο Δήμο Ηλιούπολης» (με ποια άραγε απόφαση και ποιανού οργάνου;;;) και έχει αναλάβει την πρόσληψη του προσωπικού για «κοινωνικό παντοπωλείο» και 
Η εταιρεία Σάλας είναι εδώ και με την μάσκα της «κοινωνικής κουζίνας» έτοιμη να εξυπηρετήσει! Είναι αλήθεια ότι θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε με τι μεροκάματο και ποιες εργασιακές σχέσεις απασχολεί η εταιρία Σάλας το προσωπικό της, για να έχουμε και την πραγματική εικόνα ποιός πραγματικά κερδίζει από την …«κοινωνική κουζίνα» στο Δήμο μας !